Van een Bestuur naar een Raad van Toezicht

De organisatie van BredaPhoto onderging eind 2024 een verandering; van een stichting met een bestuur naar een stichting met een Raad van Toezicht. En dat niet alleen, we namen ook afscheid van drie bijzonder gewaardeerde bestuursleden: voorzitter Hilda Vliegenthart, penningmeester Marcia van den Wildenberg en secretaris Michel Wesseling.

De huidige Raad van Toezicht kent zeven leden: Arnold Birkhoff (voorzitter), Susanne Sinke (secretaris), Astrid Kraal, Saskia Leferink, Michel Molier, Jan-Joost Ackermans en Willemijn van der Zwaan. Vanuit het kernteam van BredaPhoto zijn we ontzettend blij met deze gedreven toezichthouders!

We spraken de toezichthouders over hun rol, motivatie en de kansen die ze voor BredaPhoto zien:

Wanneer trad jij destijds tot het bestuur toe en wat deed je daartoe besluiten?
Ik wilde al langer meer dingen naast mijn werk gaan doen in het kader van maatschappelijke verantwoordelijkheid en betrokkenheid en BredaPhoto past daar precies in. Veel vrijwilligers die zich inzetten voor een prachtige kunstvorm, daar wilde ik ook wel aan bijdragen.

Wat vind je bijzonder aan BredaPhoto?
De enorme betrokkenheid en loyaliteit aan BredaPhoto van iedereen die een rol heeft. Dat maakt BredaPhoto wat mij betreft een bijzondere organisatie.

En wat is in jouw woorden het verschil tussen een RvT nu en een bestuur zoals BredaPhoto dat tot voorkort kende?
Van bestuurder naar toezichthouder, dat is een wezenlijk verschil. Het besturen van de stichting ligt nu in handen van Friso en als toezichthouder heb ik daar veel vertrouwen in. We zijn met z’n allen nog aan het zoeken hoe we het beste onze taak kunnen uitvoeren, maar in de RVT zitten ook allemaal zeer betrokken vrijwilligers, dus dat gaat goedkomen.

Waar verheug je je op als je aan BredaPhoto denkt?
Natuurlijk vooral aan de volgende editie van BredaPhoto, maar op korte termijn kijk ik uit naar de meeting met het team om de verbinding tussen het team en RVT te versterken.

Sinds wanneer ben je bij BredaPhoto betrokken?
De huidige raad van toezicht is allemaal tegelijkertijd gestart in september 2023. We hebben het afgelopen jaar de kans gekregen om mee te lopen, te leren en te ervaren van het voormalige bestuur. In december 2024 hebben zij officieel het stokje aan ons overgedragen en zijn we overgegaan van een bestuur naar een Raad van Toezicht. Vanaf dat moment hebben wij het overgenomen. We vormen een enthousiast team van vrijwilligers, met Arnold als vertrouwd gezicht als voorzitter en zes nieuwe leden: Jan Joost, Michel, Astrid, Saskia, Willemijn en ikzelf als secretaris.

Waarom vrijwilligerswerk voor BredaPhoto? Wat spreekt je specifiek in deze organisatie aan?
Ik ben creatief afgestudeerd aan St. Joost in Breda en heb verschillende creatieve beroepen gehad, maar werk nu meer aan de commerciële kant. Toch blijft mijn liefde voor creativiteit en kunst altijd aanwezig. Fotografie heeft me altijd gefascineerd, ik heb het zelf ook geprobeerd, maar laten we eerlijk zijn… ondanks af en toe een gelukstreffer weet ik eigenlijk niet wat ik doe! Wat ik wél weet, is hoe hard je moet werken in de creatieve sector en hoe het voelt om alles te geven om iets moois te realiseren. Als ik daar op deze manier een kleine bijdrage aan kan leveren, doe ik dat met veel liefde en plezier.

Hoe zie je je rol als secretaris binnen de raad van toezicht?
Als secretaris zorg ik ervoor dat we als raad van toezicht goed georganiseerd blijven. Ik hou het overzicht, bewaak de structuur en zorg ervoor dat belangrijke zaken worden vastgelegd en opgevolgd. Maar minstens zo belangrijk vind ik het om met de rest van de RvT mee te denken over de toekomst en koers van BredaPhoto.

Waar verheug je je op als je aan BredaPhoto denkt?
Op de inspirerende beelden, de ontmoetingen met makers en bezoekers, en de energie die het festival met zich meebrengt. BredaPhoto heeft een unieke sfeer waarin kunst en maatschappij samenkomen en ik kijk ernaar uit om daar een bijdrage aan te leveren!

Wat was je reden om je aan te melden voor de raad van toezicht van BredaPhoto?
Nu ik wat langere tijd in de fotografiewereld werkzaam ben en ook enige tijd als conservator werk bij Fotomuseum Den Haag, heb ik kennis opgebouwd die nuttig is voor een inhoudelijke positie bij de raad van toezicht van BredaPhoto. Ik vind het erg leuk om mee te kunnen denken vanuit die inhoud en ook van daaruit te kunnen adviseren. Daarnaast heb ik een persoonlijke binding met het festival en de stad; ik ben geboren en getogen in Teteringen. Ook kwam ik als student kunstgeschiedenis al meerdere keren bij het festival en ben het altijd trouw blijven bezoeken.

Hoe zie je de rol van BredaPhoto in het Nederlandse en internationale fotolandschap?
Ik zie de rol van fotofestivals in het algemeen en van BredaPhoto in het bijzonder als plekken die signaleren en anticiperen op wat er gebeurt in de fotowereld, waar jong talent een platform krijgt en waar ik als bezoeker ook verrassende dingen te zien krijg. In de Benelux zijn er maar weinig van dit soort festivals en zijn er weinig plekken waar je als beginnend fotograaf getoond kan worden naast de meer bekende namen uit de fotografie. Daarnaast is het voor de stad zelf enorm waardevol, dat Breda steeds meer geassocieerd wordt als dé plek voor (nieuwe) fotografie.

Waar zie je nog kansen voor de organisatie?
Ik zie veel kansen voor BredaPhoto om een wat meer signalerende rol in te nemen op het gebied van fotografie, dus wat meer onbekende opkomende namen presenteren en als een springplank te dienen voor museale presentaties (en zelfs aankopen!). Ik zie het festival ook graag hun plek claimen als de plek waar je echt heen moet, zoals het fotofestival Rencontres d’Arles in Frankrijk. Ik kijk uit naar de toekomst!

Wat betekent BredaPhoto voor de stad Breda?
Ik denk dat BredaPhoto van grote betekenis voor de stad Breda is. Het is het grootste internationale fotofestival in de Benelux en tijdens het festival verandert Breda in een levendig podium voor hedendaagse fotografie, met tentoonstellingen op unieke binnen- en buitenlocaties. Dit jaar was voor mij ’t Zoet een echt hoogtepunt. Ik heb genoten van de levendigheid op dit terrein, het uitzicht vanuit de trein op de silo en de prachtige foto’s die daar te bewonderen waren.  Het maakte de stad wekenlang bijzonder, door de enorme uitstraling van zo’n silo maar ook door de mooie kleine exposities en initiatieven die bij het festival horen. Voor mij sprongen ook deze kleine evenementen eruit: de meditatieve bijeenkomsten in de Grote Kerk, de route langs huizen die je kon lopen en fietsen: stuk voor stuk juweeltjes!

In hoeverre is cultuur een rode draad in jouw loopbaan?
Voor mij is er geen leven en geen loopbaan zonder cultuur. Na heel veel jaar te hebben gewerkt in de bibliotheekbranche, de meest laagdrempelige culturele sector die je je kunt voorstellen, is voor mij het leven zonder cultuur bijna niet voorstelbaar. Als vrijwilliger ooit gestart bij de Nacht van het Gedicht in Goirle, doorgerold in het bestuur van Theater Jan van Besouw en nu naast lid van de RVT van BredaPhoto ook intensief betrokken bij de Dyane Donck Compagnie. Mijn hele leven en werk ademt cultuur. En ook privé, ik ben grootverbruiker van de Podiumpas, de Museumjaarkaart en natuurlijk het Bibliotheekabonnement!

Hoe hoop je dat het festival zich de komende jaren verder ontwikkelt? 
Voor mij is BredaPhoto geslaagd als je overal in de stad voelt, ziet en beleeft dat er iets te beleven is. Niet alleen in het centrum maar ook in de wijken en buurten. Ik hoop dat we er in slagen een deel gratis te blijven aanbieden, voor mij moet cultuur laagdrempelig zijn en moet iedereen er van kunnen leren en van kunnen genieten!

Hoe sluit BredaPhoto aan bij je interesses en eventueel bij je dagelijkse werk?
Breda is een fijne stad om te werken en te wonen. Met een indrukwekkende historie en een centrale ligging, dichtbij de natuur. Ook weet ik dat er veel organisaties en mensen actief zijn om cultuur en creatie dichtbij de inwoners te brengen. Maar voor veel Bredanaars is dat niet altijd zichtbaar. Daar heeft Breda volgens mij nog best iets in te halen. Een positieve uitzondering daarop vind ik BredaPhoto. Het festival is een geweldige vorm om beelden, verhalen en mensen samen te brengen. Vanaf het begin ben ik al fan. Niet alleen vanwege de prachtige foto’s van fotografen van overal die je in de stad kunt bewonderen, maar vooral vanwege de combinatie van beelden en verhalen, die zo dicht bij de mensen komt. En daarom ook stil maakt en aanzet tot nadenken.

In mijn dagelijkse werk bij OCLC, een samenwerkingsverband voor bibliotheken wereldwijd, ben ik verantwoordelijk voor de stabiliteit en groei van onze Nederlandse organisatie in een complexe, internationale wereld. Dat vraagt dat je voortdurend vooruit moet kijken. Daarbij ontwikkelen we technologie die bibliotheken helpt om van waarde zijn voor hun omgeving. Dat lukt alleen met haalbare plannen die je goed kunt uitleggen aan je ‘stakeholders.’ Volgens mij sluit dat ook goed aan bij de fase waarin BredaPhoto zich bevindt: groeien tot een niet meer weg te denken culturele organisatie die niet alleen Breda en haar inwoners veel brengt, maar regionaal en internationaal ook relevant is.

Welke kansen zie je de komende jaren voor het festival?
In de afgelopen periode is mijn bewondering voor BredaPhoto alleen maar gegroeid: wat enorm veel werk wordt er verzet met een klein vast team en een heel veel bevlogen vrijwilligers. Met de afgelopen editie van het festival heeft de organisatie zich weer wat dieper geworteld in de stad. Niet alleen tijdens het festival maar ook gedurende het jaarlijkse programma dat activiteiten biedt vanuit een kritische en soms gedurfde blik op de wereld, altijd in verbinding met de bezoekers. In de komende jaren worden behoefte aan verbinding en noodzaak tot duiding steeds groter. En daar kan BredaPhoto een waardevolle bijdrage aan leveren.

Welke rol zie je voor jezelf binnen de raad van toezicht?
Door mijn werk voor en met bibliotheken, breng ik ervaring met veranderingen in en om organisaties met me mee. Daar heb ik vooral van geleerd dat verandering vanuit verbinding en aandacht voor de mens moet gebeuren. Dat is voor mij een randvoorwaarde voor succes. Vanuit dat perspectief wil ik graag bijdragen als sparring partner en als toezichthouder. Met veel enthousiasme en plezier!